
«تنهایی»؛ برای وطنم ایران اثر جدید بردیا صدرنوری در پلتفرم های جهانی منتشر شد.
بشنوید:
مجموعه آموزشی تصویری «مبانی پیانوی ایرانی» با تدریس مزدا انصاری (نوازنده، مدرس پیانو و آهنگساز) از طریق کانال یوتیوب موسسه راد نواندیش از دوشنبه ۱۹ خردادماه هر هفته منتشر میشود.
مجموعه آموزشی «مبانی پیانوی ایرانی» به تهیه کنندگی بردیا صدرنوری شامل فصول مختلفی است که فصل اول آن با عنوان «تاریخچه و شیوههای کوک پیانوی ایرانی» و تدریس مزدا انصاری، در موسسه فرهنگی هنری رادنواندیش تهیه شده است.
این فصل شامل ۱۴ بخش و برای نوازندگان، مدرسان و هنرجویان پیانو و همچنین آهنگسازان قابل استفاده است.
در این مجموعه ۱۴ قسمتی مباحثی همچون تاریخچه کوک پیانوی ایرانی، فواصل ربع پرده ای، شیوهی کوک فواصل ربع پرده ای در پیانو های دیجیتال و آکوستیک، کوکهای متناسب برای بخشی از دستگاه های موسیقی ایرانی، کوکهای متداول برای دستگاه شور، متعلقات شور، آواز اصفهان، دستگاه سه گاه، دستگاه نوا، دستگاه ماهور، دستگاه همایون، دستگاه چهارگاه، شیوه های کاربردی انتقال تونالیته در پیانوهای دیجیتال، نحوه اجرا و مقایسهی دستگاه های موسیقی ایران با کوک ایرانی و کروماتیک (تامپره) تدریس شده است.
این دوره آموزشی از ۱۹ خردادماه، دوشنبه ها ساعت ۲۰ از کانال یوتیوب موسسه رادنواندیش به نشانی youtube.com/@radnoandish منتشر می شود و علاقمندان می توانند با اشتراک رایگان آن را مشاهده نمایند.
لینک قسمت های منتنشر شده:
بخش اول: تاریخچه کوک پیانوی ایرانی
بخش دوم: فواصل ربع پرده ای
بخش سوم: -شیوه ی کوک فواصل ربع پرده ای در پیانو های دیجیتال و آکوستیک
-کوکهای متناسب برای بخشی از دستگاه های موسیقی ایرانی
-کوک های متداول برای دستگاه شور
بخش چهارم: انتشار ۳۰ تیر ۱۴۰۴
قطعه “مادر” به آهنگسازی “بردیا صدرنوری” در پلتفرمهای جهانی موسیقی و یوتیوب منتشر شد.
مادر
آهنگساز: بردیا صدرنوری
تنظیمکننده: امید نیکبین
ترانهسرا: بابک صدرنوری
خوانندگان: محمد صرفهجو، صحرا
تقدیم به:
مادر، زیباترین آهنگ آفرینش
نوازندگان:
پیانو: بردیا صدرنوری
فلوت: ناصر رحیمی
کلارینت: حسین پورمعین
ویولن و ویولا: سینا جهانآبادی، علیرضا دریایی
ویولنسل: کریم قربانی
کنترباس: هادی اسماعیلی
صدابردار ارکستر: رضا اسدپور (استودیو شهر صدای پارسیان)
صدابردار آواز: صادق نوری (استودیو مدرن)
ناظر ضبط آواز: ناصر ایزدی
ناظر ضبط ارکستر، میکس و مسترینگ: امید نیکبین
طراح کاور: پرهام عرب
مشاور هنری: مهرناز کرمی
مدیر اجرایی: مریم فراهانی
تهیه کننده: بردیا صدرنوری
تولید: زمستان ۱۴۰۳ و بهار ۱۴۰۴
پخش: پلتفرمهای جهانی موسیقی و یوتیوب
با سپاس از همراهی هنرمندان گرامی ناصر ایزدی، سروش کمالیان و سپاس صدرنوری
بهمن صدرنوری همچون بسیاری از همنسلانش فقط در زمینه حرفه تخصصی خود شاخص نبود. او در تمام طول عمر خود به نقاشی، ادبیات و موسیقی عشق میورزید و بهویژه در دورههایی سرودن شعر، ترجمه آثار ادبی و تألیف مقالات فرهنگی را در کنار مطالب تخصصی حرفه خود بهطور جدی پی گرفت. صدرنوری از جوانی به سرودن شعر، نگارش جستارهای ادبی و تحقیقات مردمشناسی علاقمند بود.
بهمن صدرنوری؛ قاضی، وکیل دادگستری، استاد دانشگاه، نویسنده و محقق، دوم شهریورماه ۱۳۰۸ در بندر انزلی به دنیا آمد و ۲۴ فروردینماه ۱۴۰۱ در تهران درگذشت. او از خانوادهای با پشتوانه فرهنگی و علمی برآمده بود. پدرش، عبدالحسین صدرنوری از اولین گروه محصلان اعزامی به اروپا بود که در بلژیک تحصیل کرد و علاوه بر کار در گمرک بندر انزلی، با سازهای مختلف آشنایی و به چندین زبان خارجی تسلط داشت.
این بستر فرهنگی در پرورش استعدادهای بهمن، نقشی ویژه ایفا کرد. او که تحصیلات خود را در مدارس رشت و تهران به انجام رسانده بود، در سال ۱۳۳۱ در رشته ادبی از تهران، سپس در رشته طبیعی از رشت دیپلم گرفت. صدرنوری در همین سال وارد دانشگاه تهران شد. او همزمان در دو رشته حقوق و ادبیات تحصیل کرد و بعد از دو سال تحصیلات خود را بهطور اختصاصی در رشته حقوق پی گرفت.
او پس از فارغالتحصیلی در سال ۱۳۳۵ در رشته قضایی، به گیلان بازگشت و بهعنوان دادستان و قاضی در دادگستری فعالیت کرد. صدرنوری در دهه ۱۳۴۰ برای ادامه تحصیل عازم فرانسه و در سال ۱۳۴۵ موفق به اخذ دکترای حقوق در رشته علوم کیفری از دانشگاه اکس مارسی شد. صدرنوری بعد از بازگشت به ایران، برای تأسیس مدرسه عالی بازرگانی لاهیجان (۱۳۴۶) تلاش بسیار کرد و سالها بعد در تأسیس رشته حقوق دانشکده علوم انسانی دانشگاه گیلان نقشی اساسی داشت.
ارتباط او با دانشگاه بیش از ۳۰ سال ادامه یافت و در این دوران دروس مختلفی را در رشتههای حقوق و جامعهشناسی تدریس میکرد. بهمن صدرنوری همچون بسیاری از همنسلانش فقط در زمینه حرفه تخصصی خود شاخص نبود. او در تمام طول عمر خود به نقاشی، ادبیات و موسیقی عشق میورزید و بهویژه در دورههایی سرودن شعر، ترجمه آثار ادبی و تألیف مقالات فرهنگی را در کنار مطالب تخصصی حرفه خود بهطور جدی پی گرفت. صدرنوری از جوانی به سرودن شعر، نگارش جستارهای ادبی و تحقیقات مردمشناسی علاقمند بود.
همین علاقه سبب شد آثار متعددی از او در نشریات مطرح آن زمان همچون فردوسی، خوشه، سپید و سیاه، خواندنیها، ستاره شمال و بعدها گیلهوا به چاپ برسد. کتاب «پنجره را گشودم… ۲» منتخبی از همین آثار است که از اوایل دهه ۱۳۳۰ تا دهه ۱۳۷۰ را شامل میشود. عمدهترین این اشعار و جستارهای ادبی به دهه 30 تعلق دارد و در بازخوانی آنها میتوان به تصویری روشن از جریان ادبی بهویژه سیر تحول شعر فارسی رسید. اشعار بهمن صدرنوری در مقایسه با اشعار نادر نادرپور و دوست دیریناش، نصرت رحمانی نشان میدهد که او همراستا با بسیاری از شاعران حرفهای آن روزگار به مسئله شعر میاندیشیده است.
در بسیاری از اشعار و مقالات بهمن صدرنوری میتوان دغدغهها و حساسیتهای سیاسی و اجتماعی او را مشاهده کرد. بهعنوان مثال شعرهای «پرچم سیاه» ملهم از فضای بعد از کودتای ۱۳۳۲، «برای آزادی» شعری برای جمیله بوپاشا مبارز آزادی الجزایر، «جمعه سیاه» متأثر از حادثه شهریورماه ۱۳۵۷ و اشعاری درباره بحرین که زمانی جزو خاک ایران بود، نشان از روحیه آزادیطلبانه و عدالتخواهانه صدرنوری دارد. در کنار اینها اشعاری با مضامین عاشقانه نشاندهنده طبع لطیف اوست، همان روحیهای که سبب شد او به کار نقاشی نیز بپردازد و ستایشگر نقاشی رمانتیستی و ناتورالیستی غرب باشد.
کتاب «پنجره را گشودم… ۲» (مجموعه اشعار و مقالات)، دومین کتابی است که از آثار بهمن صدرنوری توسط انتشارات رادنواندیش منتشر شده است. جلد اول این کتاب به گزیدهای از تابلوهای نقاشی او اختصاص داشت که در سال ۱۴۰۱ منتشر شد. این مجموعه کتابها که به کوشش فرزندان صدرنوری گردآوری شده و به چاپ رسیده، تلاشی است برای بازخوانی زندگی و آثار بهجا مانده از ۹۳ سال زندگی مردی که در میان اهل فن، بیشتر بهعنوان قاضی و وکیل دادگستری شناخته میشد و عمر خود را صرف ساختن فرهنگ، هنر و تمدن مدرن این سرزمین کرد. این کتاب اسفندماه ۱۴۰۳ در ۲۷۲ صفحه در قطع رقعی، از سوی انتشارات رادنواندیش منتشر شده است.
کتاب «پنجره را گشودم… 2»، مجموعه اشعار و مقالات دکتر بهمن صدرنوری منتشر شد.
کتاب «پنجره را گشودم… 2»، مجموعه اشعار و مقالات دکتر بهمن صدرنوری، دومین کتابی است که از آثار فرهنگی، هنری و اجتماعی دکتر بهمن صدرنوری توسط انتشارات رادنواندیش منتشر شده است. جلد اول این کتاب به گزیده ای از تابلو نقاشی های او اختصاص داشت که از سوی انتشارات رادنواندیش در سال 1401 منتشر شد.
این مجموعه کتابها که به کوشش فرزندان ایشان گردآوری و به چاپ رسیده، تلاشی است برای بازخوانی زندگی و آثار بهجا مانده از 93 سال زندگی پربار دکتر بهمن صدرنوری که بیشتر به عنوان قاضی و وکیل دادگستری در میان اهل فن شناخته میشد. بهمن صدرنوری، قاضی، وکیل دادگستری، استاد دانشگاه، نویسنده و محقق در 2 شهریور 1308 در بندرانزلی به دنیا آمد و در 24 فروردین 1401 در تهران درگذشت.
بهمن صدرنوری در تمام طول عمر خود به نقاشی و ادبیات و موسیقی عشق میورزید و به ویژه در دورههایی سرودن شعر، ترجمه آثار ادبی و تألیف مقالات فرهنگی را در کنار مطالب تخصصی حرفه خود (حقوق و وکالت) به طور جدی پی گرفته بود. از جوانی به سرودن شعر و نگارش جستارهای ادبی و تحقیقات مردمشناسی علاقمند بود. همین علاقه سبب شد آثار متعددی از او در نشریات مطرح آن زمان همچون فردوسی، خوشه، سپید و سیاه، خواندنیها، ستاره شمال و بعدها گیلهوا به چاپ برسد. کتاب «پنجره را گشودم… 2» منتخبی از همین آثار است که از اوایل دهه 1330 تا دهه 1370 را شامل میشود. عمدهترین این اشعار و جستارهای ادبی به دهه سی تعلق دارد و دربازخوانی آنها میتوان به تصویری روشن از جریان ادبی و به ویژه سیر تحول شعر فارسی که آن روزها جریان نوگرایی و تثبیت شعر نو را طی میکرد، رسید. در صفحات ادبی نشریاتی چون فردوسی و خوشه میتوان به دغدغههای زبانی و همچنین مسائل فکری و مضامین رایج اشعار شاعران آن دوره پی برد و ویژگیهای مشترک آنها را نشانهای از سلیقه ادبی آن روزها دانست. اشعار بهمن صدرنوری در مقایسه با اشعار نادر نادرپور و دوست دیرینش، نصرت رحمانی نشان میدهد که او همراستا با بسیاری از شاعران حرفهای آن روزگار به مسئله شعر میاندیشیده است. در بسیاری از اشعار و مقالات بهمن صدرنوری میتوان دغدغهها و حساسیتهای سیاسی و اجتماعی او را به عنوان یک ایرانی میهندوست مشاهده کرد. به عنوان مثال شعرهای «پرچم سیاه» ملهم از فضای بعد از کودتای 1332، «برای آزادی» که در سال 1335 برای جمیله بوپاشا مبارز آزادی الجزایر سروده شده، «جمعه سیاه» متأثر از حادثه شهریور 1357 و اشعاری درباره بحرین که زمانی جزو خاک ایران بود، نشان از روحیه آزادیطلبانه و عدالتخواهانه صدرنوری دارد. در کنار اینها خواندن اشعاری با مضامین عاشقانه نشاندهنده طبع لطیف اوست، همان روحیهای که سبب میشد او به کار نقاشی نیز بپردازد و ستایشگر نقاشی رمانتیسیتی و ناتورالیستی غرب باشد.
کتاب «پنجره را گشودم… 2» به کوشش بردیا صدرنوری و بابک صدرنوری و پژوهش و ویراستاری توکا ملکی در 272 صفحه در قطع رقعی و با قیمت 450 هزار تومان در اسفند ماه 1403 از سوی انتشارات رادنواندیش منتشر شده است.
به نقل از روابط عمومی موسسه فرهنگی و هنری رادنواندیش آلبوم بیکلام «آن روزها» با آهنگسازی بردیا صدرنوری و تنظیم برای ارکستر امید نیک بین در قالب یک اثر موسیقایی ارکسترال ایرانی شامل هفت قطعه؛ «آن روزها»، «یاد تو»، «آسمان»، «سوگ چامه»، «بر موج آرزوها»، «غروب ابدی»، «کوروش» است.
همایون رحیمیان، ارسلان کامکار، علی جعفری پویان، میثم مروستی، امین غفاری، علیرضا دریایی، تینا جامه گرمی، یگانه حسینی نیا (ویولن یک و دو)، سهراب برهمندی، میثم مروستی، علیرضا دریایی، صبا صفوی (ویولا)، کریم قربانی، مهرداد عالمی، ماکان خوی نژاد و نگار نوراد (ویولنسل)، زندهیاد پورنگ پورشیرازی و هادی اسماعیلی (کنترباس)، ناصر رحیمی (فلوت و پیکولو)، حسام صدفی نژاد و نازنین احمدزاده (ابوا)، حسین پورمعین (کلارینت)، حسن فراهانی (ترومپت)، حسین شریفی (ترومبون)، علیرضا دریایی (کمانچه)، بردیا صدرنوری (پیانو) از نوازندگان این آلبوم هستند.
امید نیک بین صدابردار، میکس و مسترینگ، پرهام عرب طراح گرافیک (براساس نقاشی بهمن صدرنوری)، مهرناز کرمی مشاور هنری، بردیا صدرنوری تهیهکننده نیز دیگر عوامل اجرایی آلبوم هستند که توسط موسسه فرهنگی هنری «رادنواندیش» منتشر شده است.
بردیا صدرنوری آهنگساز و نوازنده پیانو در توضیح این آلبوم نوشته است: «آن روزها» یک آلبوم مشتمل بر هفت قطعه بدون کلام موسیقی ایرانی است. معمولا نام موسیقی ایرانی، مخاطبان و شنوندگان را به یاد سازهای اصیل و ژانر موسیقی سنتی و دستگاهی ایرانی میاندازد اما بهتر است بگوییم آلبوم آن روزها در قالب موسیقی ارکسترال ملی ایرانی است.
اینکه چه قطعات و آهنگهایی و یا چه اجراهایی در این ژانر قرار میگیرد و آیا این نام برای این سبک موسیقایی درست است یا نه، در این مقال نمیگنجد اما خلاصه و تعریف ساده و همه فهم آن چیزی که امروزه به این ژانر معروف شده است، اجرای موسیقی ایرانی با ارکسترهای ترکیبی سازهای کلاسیک جهانی و بعضا با سازهای اصیل ایرانی و تنظیمهای «غیرمونوفونیک» است و آلبوم «آن روزها» که نام خود را وامدار نام آهنگ اول خود است؛ از این ژانر موصوف است. البته در یک آهنگ به نام «سوگ چامه» از ساز کمانچه هم در تنظیم اثر در کنار سازهای کلاسیک جهانی استفاده شده و بقیه آثار برای ارکستر مجلسی و یا سمفونیک است.»
همچنین امید نیک بین آهنگساز و نوازنده که تنظیم آلبوم «آن روزها» را برای ارکستر به عهده داشته در توصیف این اثر موسیقایی نوشته است: «آهنگساز قطعات این آلبوم دوست هنرمندم بردیا صدرنوری است که به عنوان هنرمند همیشه حامی و همراه موسیقی ایرانی، سالهاست به موسیقی ایرانی و موسیقیدانان خدمات ارزندهای کرده است. آهنگهای او بسیار شیرین و دلنشین است که عمق قلب شنونده را نشانه گرفته و همگی مشتمل بر آثاری با طراحی دقیق، تاریخ دار و کهن هستند. کما اینکه هر تغییر کوچکی در فرم یا ملودیهای این آهنگساز برایمان دشوار و بحث برانگیز بود.
در این چارچوب بنده قطعات ساخته شده را برای ارکستر «هارمونیزه»، سازبندی و تنظیم کردم. مسیری که برای ضبط و آمادهسازی آن حدود یک سال زمان صرف شد. هرچند که معتقدم ساخت و پرداخت چنین آثاری حاصل یک عمر بوده است. البته در تنظیم قطعات نیز از هارمونی کلاسیک و گاهی مدرن و امروزی برای تزیین و همراهی ملودیهای ایرانی که ساخته شده بود استفاده شده است. ضمن اینکه سازبندی قطعات برای ارکستر زهی، بادی چوبی، بادی برنجی و سازهای ضربی است.
در قطعه «یاد تو» این آهنگ برای کوارتت زهی تنظیم، نوشته و اجرا شد که قطعه شنیدنی جالب و نسبتا بدیعی برای اجرای یک قطعه در آواز بیات اصفهان است. در این مسیر قطعات «آن روزها» و «غروب ابدی» برای ارکستر زهی و قطعه «بر موج آرزوها» برای دوئت ویولنسل و پیانو ساخته و تنظیم شده است.
در این آلبوم تلاش شده تا فرمها، تکرارها، فرازها و فرودهای ملودیها دقیقا بر اساس نظر آهنگساز منطبق بر آنچه احساس موسیقی میخواهد به شنونده منتقل و بنا نهاده شود. به عبارتی در این آلبوم قرار نیست شنونده تعجب کند بلکه قرار است لذت ببرد. البته در ساختار تنظیم هم، هیجانها و دینامیکها، مدولاسیون، تکرارها و سکوتها فکر شده و محاسبه شده است.
در تنظیم آهنگهای این آلبوم هم سعی شده از کنترپوان و هارمونیهای کلاسیک و مدرن کمتر شنیده شده در موسیقی ملی ایرانی استفاده شود. به عبارتی آن چه گاهی هارمونی نتهای «دیسونانس» و آکوردهای نامطبوع خوانده میشد، در تاریخ موسیقی ملی ایرانی به جهت ترس از انتقاد و تعصبهای قدیمی، کمی مهجور مانده است. مسیری که در تنظیم آهنگهای این پروژه به این مهم عامدانه و با جدیت و همان طور که در آهنگسازی آن به شدت به اصیل بودن و ایرانی بودن بخش احساسی آن اصرار وجود دارد، تاکید شده است. ترکیب این دو گل در نهایت گلستانی است که تماشا و بوییدنش خالی از لطف نیست.
در اجرای این آثار از گامهای موسیقی ایرانی اما معتدل شده (تامپره – Tempered) استفاده شده است. هر چند ارکستر میتوانست ربع پرده اجرا کند اما ترجیح داده شد که این گونه باشد.
ارکستر اجرا کننده نیز از بهترین دوستان نوازندگان هنرمندی هستند که ما میشناسیم. این آلبوم در استودیو «شهرصدای پارسیان» به صدابرداری بنده ضبط و میکس و با دقت نظر و سختگیریهای کیفی مجدانه بردیا صدرنوری تولید شده است.
امیدوارم این توصیفات و توضیحات حمل بر ستایش از خود و کارهایمان نشود. در این راستا نه آغازیم و نه انجام؛ تنها قدمی زدهایم در جاده بیانتهای موسیقی ملی ایرانی که بسیار قبل و بعد ما فرسنگها پیموده و خواهند پیمود تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.»
علاقمندان به شنیدن این آلبوم می توانند از طریق سایت بیب تیونز آن را تهیه کنند.