کتاب «پنجره را گشودم… 2»، مجموعه اشعار و مقالات دکتر بهمن صدرنوری منتشر شد.
کتاب «پنجره را گشودم… 2»، مجموعه اشعار و مقالات دکتر بهمن صدرنوری منتشر شد.
کتاب «پنجره را گشودم… 2»، مجموعه اشعار و مقالات دکتر بهمن صدرنوری، دومین کتابی است که از آثار فرهنگی، هنری و اجتماعی دکتر بهمن صدرنوری توسط انتشارات رادنواندیش منتشر شده است. جلد اول این کتاب به گزیده ای از تابلو نقاشی های او اختصاص داشت که از سوی انتشارات رادنواندیش در سال 1401 منتشر شد.
این مجموعه کتابها که به کوشش فرزندان ایشان گردآوری و به چاپ رسیده، تلاشی است برای بازخوانی زندگی و آثار بهجا مانده از 93 سال زندگی پربار دکتر بهمن صدرنوری که بیشتر به عنوان قاضی و وکیل دادگستری در میان اهل فن شناخته میشد. بهمن صدرنوری، قاضی، وکیل دادگستری، استاد دانشگاه، نویسنده و محقق در 2 شهریور 1308 در بندرانزلی به دنیا آمد و در 24 فروردین 1401 در تهران درگذشت.
بهمن صدرنوری در تمام طول عمر خود به نقاشی و ادبیات و موسیقی عشق میورزید و به ویژه در دورههایی سرودن شعر، ترجمه آثار ادبی و تألیف مقالات فرهنگی را در کنار مطالب تخصصی حرفه خود (حقوق و وکالت) به طور جدی پی گرفته بود. از جوانی به سرودن شعر و نگارش جستارهای ادبی و تحقیقات مردمشناسی علاقمند بود. همین علاقه سبب شد آثار متعددی از او در نشریات مطرح آن زمان همچون فردوسی، خوشه، سپید و سیاه، خواندنیها، ستاره شمال و بعدها گیلهوا به چاپ برسد. کتاب «پنجره را گشودم… 2» منتخبی از همین آثار است که از اوایل دهه 1330 تا دهه 1370 را شامل میشود. عمدهترین این اشعار و جستارهای ادبی به دهه سی تعلق دارد و دربازخوانی آنها میتوان به تصویری روشن از جریان ادبی و به ویژه سیر تحول شعر فارسی که آن روزها جریان نوگرایی و تثبیت شعر نو را طی میکرد، رسید. در صفحات ادبی نشریاتی چون فردوسی و خوشه میتوان به دغدغههای زبانی و همچنین مسائل فکری و مضامین رایج اشعار شاعران آن دوره پی برد و ویژگیهای مشترک آنها را نشانهای از سلیقه ادبی آن روزها دانست. اشعار بهمن صدرنوری در مقایسه با اشعار نادر نادرپور و دوست دیرینش، نصرت رحمانی نشان میدهد که او همراستا با بسیاری از شاعران حرفهای آن روزگار به مسئله شعر میاندیشیده است. در بسیاری از اشعار و مقالات بهمن صدرنوری میتوان دغدغهها و حساسیتهای سیاسی و اجتماعی او را به عنوان یک ایرانی میهندوست مشاهده کرد. به عنوان مثال شعرهای «پرچم سیاه» ملهم از فضای بعد از کودتای 1332، «برای آزادی» که در سال 1335 برای جمیله بوپاشا مبارز آزادی الجزایر سروده شده، «جمعه سیاه» متأثر از حادثه شهریور 1357 و اشعاری درباره بحرین که زمانی جزو خاک ایران بود، نشان از روحیه آزادیطلبانه و عدالتخواهانه صدرنوری دارد. در کنار اینها خواندن اشعاری با مضامین عاشقانه نشاندهنده طبع لطیف اوست، همان روحیهای که سبب میشد او به کار نقاشی نیز بپردازد و ستایشگر نقاشی رمانتیسیتی و ناتورالیستی غرب باشد.
کتاب «پنجره را گشودم… 2» به کوشش بردیا صدرنوری و بابک صدرنوری و پژوهش و ویراستاری توکا ملکی در 272 صفحه در قطع رقعی و با قیمت 450 هزار تومان در اسفند ماه 1403 از سوی انتشارات رادنواندیش منتشر شده است.
نوشتن نظر