هفتمین جشنواره و جایزه همایون خرّم در سال 1400 برگزار می شود. (امسال برگزار نمی شود)

ستاد دائمی جشنواره و جایزه همایون خرّم (نوای خرّم) اعلام کرد که با توجه به شرایط ناشی از بیماری کووید 19 و عدم امکان برنامه­ ریزی برای اجراهای صحنه­ ای و گروهی بخش رقابتی، هفتمین جشنواره و جایزه همایون خرّم در سال 1400 برگزار می­شود. (امسال برگزار نمی­شود) بردیا صدرنوری مدیرمسئول موسسه فرهنگی و هنری رادنواندیش و مدیرجشنواره و جایزه همایون خرّم در توضیح این خبر افزود:

–  جشنواره و جایزه همایون خرّم (نوای خرّم) یک گردهمایی رقابتی سالانه و بزرگ موسیقایی است که از سال 1393 به نام آهنگساز بزرگ و اخلاق­مدار کشورمان، زنده یاد مهندس همایون خرّم و با هدف ترویج موسیقی اصیل و ملی ایرانی در میان کودکان و نوجوانان زیر 18 سال شکل گرفت و در طی 6 دوره برگزاری مستمر آن، هر ساله شور و هیجان فراوانی را در بین هزاران کودک و نوجوان علاقمند به موسیقی ایرانی ایجاد نمود و انگیزه آنان را برای توجه بیش از پیش به این سبک موسیقی به عنوان میراث معنوی و فرهنگی کشور عزیزمان افزون کرد. در این میان حضور هنرجویان از همه استان­های کشور و بسیاری از شهرها و روستاها، با همراهی مدرسین و آموزشگاه­­ های موسیقی و به ویژه همراهی خانواده­ های هنرجویان، از مهمترین دستاوردهای جشنواره 6 ساله نوای خرّم است. همه اینها، جشنواره و جایزه همایون خرّم را به رویدادی تاثیرگذار و سرآمد در حوزه فرهنگ و هنر بدل نموده است. بنابراین بدیهی است که که باید این دستاوردها و کیفیت جشنواره را پاس داشت و دستاوردهای آن را فدای برگزاری در هر شرایطی و به هر شیوه و کیفیتی نکرد؛

–  برنامه­ ریزی برای برگزاری هفتمین دوره جشنواره و جایزه همایون خرّم (نوای خرّم 7) طبق روال سنوات پیشین پس از اتمام جشنواره ششم آغاز شد. اما شرایط روز جامعه ناشی از بیماری کووید 19 و نیز تبعات آن، ستاد جشنواره را به این جمع بندی رساند تا با بررسی و تحلیل تمامی زوایا و شرایط، برای برگزاری جشنواره هفتم نوای خرّم تصمیم ­گیری نماید؛

–  بخش اصلی و مهم جشنواره نوای خرّم، بخش رقابتی و اجراهای صحنه­ ای کودکان و نوجوانان در حضور داوران جشنواره و مخاطبین است که هر ساله با حضور پرشور هنرآموزان، خانواده­ ها­، مدرسین موسیقی، مسئولین آموزشگاه­ های موسیقی و نیز علاقمندان در طی 4 تا  8 روز در تهران برگزار می­شود. با وضعیت کنونی و پیش­بینی­ ها در مورد وضعیت چند ماه آتی بیماری کووید 19، برنامه­ ریزی اجراهای حضوری و صحنه­ ای غیرممکن به نظر می­رسد. کما اینکه بر اساس مجوز صادره از سوی دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، برگزاری مراسم جشنواره در زمان مقرر مشروط به تصمیم و مجوزهای ستاد ملی مبارزه با کرونا شده است. از طرفی با توجه به زیرساخت­ های فنی موجود و کیفیت اینترنت و به تبع آن کیفیت صدا و تصویر، امکان اجرای زنده (لایو) و داوری همزمان به صورت جدی و با کیفیت مناسب، امری محال است که قطعا سناریوی اجرای مرحله رقابتی به صورت غیرحضوری و از طریق فضای مجازی را منتفی می کند. تکیه بر اجراهای ضبطی هم معیار مناسبی برای داوری­ها نیست و از اهداف جشنواره به دور است و به هیچ عنوان ویژگی ­ها و امتیازات اجرای زنده صحنه­ ای در حضور هیات داوری و تماشاگران را ندارد؛

–  بخش مهم دیگری از جشنواره نوای خرّم، بخش اجراهای گروهی و اجراهای آموزشگاه ها است که از دستاوردهای پرارزش جشنواره به شمار می­رود و به واسطه آن هر ساله گروه های موسیقی بسیاری در رده سنی کودک و نوجوان به صورت آزاد، آموزشگاهی یا در مدارس تشکیل میشود. با توجه به شرایط موجود، امکان جمع شدن و تمرین گروه ها در فضاهای سربسته و آموزشگاهی بسیار سخت و پرریسک است و ستاد جشنواره به هیچ وجه تمایل ندارد که به انگیزه شرکت در جشنواره، اسباب این دورهمی را فراهم نماید. برگزاری جشنواره بدون این بخش هم مغایر اهداف جشنواره در تشویق هنرآموزان به تشکیل گروه و انجام فعالیت ­های موسیقایی گروهی است؛

–  لذا با توجه به جمیع جهات، ستاد جشنواره به این جمع بندی رسید که برای حفظ سلامتی هنرآموزان، خانواده­ ها و مدرسین موسیقی، هفتمین دوره جشنواره و جایزه همایون خرّم (نوای خرمّ 7) را به سال 1400 موکول نماید. به امید آنکه با الطاف الهی تا آن زمان شرایط برگزاری یک جشنواره با کیفیت در حد و اندازه موسیقی اصیل و ملی ایران و نام استاد همایون خرّم فراهم شود؛

–  ستاد جشنواره برای حفظ ارتباط با هنرآموزان، اعضای گروه­ های موسیقی و آموزشگاه­ های شرکت کننده در دوره­ های پیشین جشنواره به عنوان اعضای فعلی خانواده نوای خرّم و نیز برای جذب اعضای جدید در این خانواده بزرگ، برنامه­ هایی را تدارک دیده است که به مرور از طریق درگاه های www.radnoandish.com وwww.khorramfestival.com  و صفحه نوای خرّم در اینستاگرام (navaye_khorram) و سایر رسانه­ ها اطلاع­ رسانی خواهد نمود.

 

ستاد دایمی برگزاری جشنواره و جایزه همایون خرّم (نوای خرّم)

کتاب مصور «آسمان از نگاه آسمان» منتشر شد با هنرمندی آسمان صدرنوری؛

به گزارش روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری «رادنواندیش»، کتاب مصور«آسمان از نگاه آسمان» مشتمل بر عکس های آسمان صدرنوری هنرمند نوجوان 16 ساله عرصه عکاسی در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

آسمان صدرنوری طی یادداشتی درباره این کتاب مصور توضیح داده است:

« سلام – جایی نوشته ای خواندم از عکاس بزرگ استرالیایی دستین اسپارکس که گفته بود:«عکاسی داستانی است که من نمی­توانم آن را در قالب کلمات بیان کنم …» زمانی که این جمله را خواندم دقیقا حس کردم چیزی را بیان کرده­ است که مدت­ها در دل من بوده و نمی­توانستم بیانش کنم.

من هیچ وقت کلاس عکاسی نرفتم و تمامي عکس­هایی که گرفته­ام به صورت حسی و تجربی بوده­ است. همیشه هنر را دوست داشته و ­دارم و حس می­کنم تنها چيزی كه هميشه همراهم است، هنرهایی است که با آن­ها آشنایی دارم و آن­ها را به عنوان دوستان واقعی و همیشگی­ ام، معرفی می کنم. عکاسی هم جزو یکی از این دوست­های من است.

کتاب «آسمان از نگاه آسمان» بخشي از عکس های من از نگاهم به آسمان است. گزیده­ای از عکس­هایی است که از آسمان لایتنهای برخی شهرهای ایران و اروپا و با استفاده از گوشی موبایلم طی سال­های 1397 و 1398 (2018-2020) گرفته ­ام. بیشتر عکس­ها از آسمان شهر رن در ایالت بریتانی (BRETAGNE) کشور فرانسه گرفته شده­ است. همچنین عکس­هایی از آسمان شهرهای سن ملو و سن میشل از شهرهای نزدیک شهر رن فرانسه و شهرهای پاریس، مونیخ، فرانکفورت، بارسلون و نیز از آسمان شهرهای ایران مانند تهران، رشت نیز ارائه شده­ است.

بايد بگويم آسمان برای من یک الگوی زندگی است که نمی­توانم به طور دقیق حسم را در برابر خلقت به این بزرگی در قالب یک تا چند کلمه بیان کنم. از ديد من، آسمان يكی از بزرگترين خلقت­های خداوند است و خدا آن را برای ما گذاشته است تا از آن پي ببريم كه ما هم در زندگی­مان مي­توانيم كمی مثل آسمان وسعت نظر داشته و گشاده­ دست باشيم.

از نظر من، آسمان هم مثل ما آدم ها حس دارد اما تنوع حس­هايش بيشتر از ما انسان­هاست و هيچ كدام از حس­هايش شبيه به هم نيست. من سعی كردم تا جايي كه در تواناييم بوده از حال و احساسات آسمان در زمان­ها و مکان­های مختلف به قولي ثبت حال كنم. اميدوارم كه همه ما انسان­ها بتوانيم روزی مثل آسمان؛ سقف مشتركمان؛ بزرگ باشيم … اين كتاب را تقديم می­كنم به همه شما دوستداران هنر»

این هنرمند در توضیح پیشینه فعالیت های فرهنگی هنری خود نیز گفته است: « من آسمان صدرنوری هستم. در بیست و هفتمین روز از بهمن ماه سال ١٣٨٢ (16 فوریه 2004) در خانواده­ای هنرمند و هنردوست به دنیا آمدم. از همان کودکی، علاقه­ بسیار زیادی به سازهاي ویولن و تمبک داشتم. دوره­ کلاس­های ارف را با حمایت بی دريغ خانواده­ام در آموزشگاه موسیقی نظر پشت سرگذاشتم. ۷ ساله بودم که نزد سرکار خانم گوهرناز مسائلی به مدت شش سال تمبک را آموختم. از هشت سالگی و به مدت سه سال ویولن کلاسیک را در کلاس­های اساتید علی جعفری پویان، نیلوفر محبی و آوا شادمانی فرا گرفتم.

مي توانم بگويم آغاز فراگیری ویولن به سبک ایرانی، دوره تاثيرگذاري براي من در دنیای موسیقی رقم زد و بسیار خشنودم که این افتخار نصیبم شد تا از آغاز نوجوانی و از سن سیزده سالگی تا هم اکنون، با علاقه و اشتیاق فراوان، ويولن به سبك ايراني را زیر نظر استاد بسيار عزیزم جناب آقای علیرضا چراغچی فرا بگیرم. همچنین همواره به نقاشی، طراحی، نواختن پیانو و البته عکاسی علاقمند بوده­ام؛ تا آنجا که هر یک از آن­ها را به صورت تجربی تمرین کردم و همواره سعی بر این داشتم که علاقه­ و مهارتم را در این هنرها پرورش بدهم. اکنون زمان مناسبی است كه از صمیم قلب از حمایت­ها و مهربانی­ها و همراهي همیشگی خداوند بزرگ، خانواده عزیزم و دوستانی که همیشه مشوقم بوده­اند و به ويژه موسسه فرهنگي و هنري رادنوانديش تشکر کنم .»

پرهام عرب عکاس و گرافیست نیز درباره این کتاب توضیح داده است: « کتاب «آسمان از نگاه آسمان» مجموعه­ای از عکاسی­های آسمان صدرنوری از آسمان زیبا و پر از رنگ­ها و اشکال متفاوت بالای سرمان است. این دختر نوجوان تلاش نموده تا با تلفن همراه تنوع احساسی، شکلی و رنگارنگی آسمان را در زمان و مکان مختلف به ثبت برساند. او با علاقه خاص خود به عکاسی و همچنین پیشینه هنری­اش در موسیقی و نقاشی، توانسته است ریتم، هارمونی، ترکیب­بندی و احساسات موجود در عناصر تشکیل ­دهنده آسمان را به تصویر بکشد و در اختیار علاقمندان قرار دهد. شما هم شاید به این موضوع فکر کرده باشید که اگر آسمان آبی یا ابری، وسعت نداشت و فضایی بسته و محدود بود یا همیشه رنگ و شکل ثابتی می­داشت، به چه میزان می­توانست در انسان­ها احساس یکنواختی و روزمرگی ایجاد کند.

آسمان را می­توان تابلوی نقاشی آفریدگار یکتا و هنرمند بی همتا دانست که گویی نقاشی خلاق و زبردست، هر لحظه تابلوی نقاشی جدید و منحصر به فردی خلق میکند و زیبایی و احساس آن را بی منت و بدون مزد با انسان­ها و سایر موجودات به اشتراک می­گذارد.

در این میان چه زیباست افرادی که به این تابلوهای نقاشی توجه می­نمایند و بدان، با تفکر و از منظر هنری می­نگرند و تلاش می­کنند حتی با کمترین امکانات و ابزار به ثبت و دیده شدن این همه زیبایی بپردازند و چشم انسان­هایی که به آن عادت کرده­اند و یا حتی بدان توجه ندارند به روی این همه زیبایی بگشایند. هنر عکاس نوجوان ما از این منظر بسیار با ارزش است.»

کتاب مصور«آسمان از نگاه آسمان» که توضیحات مولف، طراح هنری و آثار منتشر شده در آن با ترجمه نسیم لطف نژاد مقیمی به انگلیسی نیز برگردانده شده ، با هنرمندی آسمان صدرنوری، طراحی گرافیک و نظارت چاپ پرهام عرب در تیراژ 500 نسخه توسط موسسه فرهنگی هنری «راد نو اندیش» در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

این اثر طی روزهای پیش رو به دلیل رعایت موازین بهداشتی و پیشگیرانه در جهت مقابله با شیوع ویروس «کرونا» برای آن دسته از مخاطبانی که مایل به خرید اثر هستند بدون دریافت وجه نقد هزینه پیک از سوی موسسه «رادنواندیش» به آدرس مورد نظر ارسال می شود.

علاقه مندان برای تهیه این کتاب می توانند جهت سفارش به شماره تلفن 88528147 موسسه فرهنگی «رادنو اندیش» تماس بگیرند.

آلبوم «دورها آوایی ست» منتشر شد

بداهه نوازی هایی برای پیانو و دودوک/ در قالب یک هم نشینی موسیقایی؛

به گزارش روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری «رادنواندیش»، آلبوم موسیقی «دورها آوایی ست…» بر اساس بداهه نوازی پیانو بردیا صدرنوری و نوازندگی دودوک صادق چراغی مشتمل بر 11 آهنگ موسیقایی در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

آلبوم موسیقی «دورها آوایی ست…» بر اساس بداهه نوازی پیانو بردیا صدرنوری و نوازندگی دودوک صادق چراغی مشتمل بر 11 آهنگ موسیقایی توسط موسسه «فرهنگی هنری رادنواندیش» با مجوز دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به شماره 1398- 5656 در بازار محصولات موسیقایی وارد شد.  این اثر شامل 11 آهنگ با نام «نوا– (از نوای 1 تا  نوای 5)» و «دشتی – (ازدشتی 1 تا دشتی 6)» است.

ضبط، میکس و مسترینگ آلبوم «دورها آوایی ست …» که با حمایت بابک صدرنوری منتشر شده توسط امید نیک بین در استودیو «شهرصدای پارسیان» به مدیریت آیدین الفت انجام گرفته است. ضمن اینکه ناصرایزدی مدیر موسیقی، مریم فراهانی مدیر اجرایی، پرهام عرب مدیرطراحی و تبلیغات، مهرناز کرمی مشاور هنری، حسین حاجی بابایی و دلارام ارزی گروه عکس  سایر عوامل اجرایی اثر را تشکیل می دهند.

صادق چراغی یکی از نوازندگان آلبوم «دورها آوایی ست…» درباره این اثر توضیح داده است: «دورها آوایی ست … (نام آلبوم برگرفته از اشعار سهراب سپهری است)»  بداهه نوازی دودوک و پیانو است؛ دو ساز که میان همه ناسازگاری های امروز جهان، از دو فرهنگ گوناگون با یکدیگر همراه و همراز شدند. پیانو، که بیشتر شناخته شده است و دودوک یا بالابان و نرمه نای که کمتر شناسانده شده و بیشتر سازی بومی است. اقوام ترک و بسیاری از کردها در ایران آن را با نام «بالابان» می شناسند و در بخش هایی از کردستان آن را «نرمه نای» می خوانند.

از دیدگاه من نرمه نامی برازنده و واژه ای بی کم و کاست پارسی و یگانه برای این ساز کهن است. این ساز در بیشتر فرهنگ ها، ساختاری بسیار ساده دارد. هرچند در فرهنگ مردمانی که مجال درنگ بیشتر داشته اند، پیشرفت های بسیار داشته است. مانند بسیاری از سازهای نخستین، میان سرزمین های گوناگون، سازی مشترک است و در فرهنگ های گوناگون دست به دست شده و از خانواده هموند و مشترک به شمار می آید. ترک های ترکیه آن را با نام «می» می شناسند. در ارمنستان «دودوک»، در چین «گوانزی» و در کره «پیری» و…

در دنیای موسیقایی امروز به پشتوانه آثار خوبی که برای این ساز نگاشته و اجراشده، آشکار است که بایستی این ساز را دارای تواناییهایی درخور بدانیم. بهویژه به پشتوانه فرهنگ موسیقایی پربار هنرمندان توانای ارمنی، آذری، ترکی، کردی و یا هنرمندان شرق دور آسیا. هنرمندان بسیاری در سرزمین ارمنستان با کوششهای دنبالهدار خود دستاویزی شدهاند تا آوازه این ساز در سرزمینهای دیگر طنینانداز شود و با پرکاری و پیگیری آنان، این ساز بیشتر بهعنوان سازی با خواستگاه ارمنستان شناختهشده است. بااینهمه، هنرمندان بسیاری در کشورهای دیگر چون ترکیه، آذربایجان و چین نیز دراینباره خوش درخشیدهاند. کاربرد این ساز در پهنه گستردهای از ایران نیز فراگیر است و هماکنون در جغرافیای ایران، خنیاگران و نوازندههای بسیاری در اجرای موسیقیهای بومی سامان خود، آن را به کار میگیرند و در جایجای میهن گرانمایهمان، این ساز با کوشش شایسته نوازندگان هنرمند بومی در آئینها و جشنها، کاربرد فراوان دارد.

نوازنده پیانوی این اثر- بردیا صدرنوری- بیشتر دلبسته موسیقی دستگاهی و کلاسیک ایرانی و نیز موسیقی اقوام ایرانی است. در گفتگوها و برخی همنواییها دانستم که بایستی با حال و هوایی آنچنانکه خواسته اوست با او همراه باشم؛ وگرنه، بیگمان این ساز میتواند در زمینههای دیگر نیز نمود داشته باشد.

پس از چندی همنوایی، دستگاه نوا و آواز دشتی برگزیده شدند تا در فضای پراحساس آنها به شیوه بداهه به گشتوگذار در دنیای موسیقی بپردازیم. هر نغمه و نوایی که از یک ساز برمیآمد بر دیگری اثرگذار بود. گاه به «دشتهایی چه فراخ میرسید» و گاه به «کوههایی چه بلند». گوشهها و نغمههای نوا و دشتی هر بار که نواخته میشدند آرایهای دیگر به خود میگرفتند. بیگمان پیجوییای بود زیبا و دلپذیر. «پی چیزی میگشتیم/ پی خوابی شاید/ پی نوری، ریگی، لبخندی». دلمان میخواست موسیقی ما شادتر میبود چراکه میدانستیم اینجا «طفلی به نام شادی، دیری است گمشده است(از اشعار استاد شفیعی کدکنی)».

بااینهمه رخدادهای پیدرپی این روزگار نمیگذاشت که نواها چالاک و شاد باشند. هر دو نگران هم بودیم که «نکند اندوهی، سر رسد از پس کوه». دو اردیبهشتی بودیم که اندوه خواسته ما نبود. در تراز توانایی خود، در میانه بده بستان سازها، در جستجوی آواهایی بودیم دور از اندوه و بااینهمه آرزویمان موسیقیای بود که شنوندگان ما را با درنگ و اندیشه همراه گرداند. اگر هم اندکی رسیده باشیم برایمان مایه خرسندی است. میخواستیم دوستداران اینگونه موسیقیها را نیز همراه خود کنیم چراکه تردید نداشتیم «دورها آواییست» که ما را میخواند.»

صادق چراغی از جمله هنرمندان و پژوهشگرانی است که فعالیت خود را در حوزه موسیقی اصیل ایرانی آغاز کرد. او  فراگیری دوره های آموزشی ساز نی را نزد محمد علی کیانی نژاد طی نموده و ردیف موسیقی را به واسطه ساز نی نزد همین استاد گذرانید. البته مهارت چراغی در نوازندگی ساز نی مقدمه ای بود تا با بهره گرفتن از استادان نواحی ایران چون شیرمحمد اسپندار و دیگران تجربیات خود را در نواختن سازهای بادی سرنا، کرنا ، دونلی ، لبک و بالابان بیازماید. وی پس از اجرای چند برنامه مختلف در کنسرت ها و آلبوم های متعدد در حوزه پژوهش نیز فعالیت های خود را آغاز و عمده توجهات خود را در عرصه موسیقی مناطق مختلف ایران متمرکز کرد. در سالهای اخیر بیشتر وقت وی صرف شناخت و مطالعه تطبیقی موسیقی و آثار ارکسترال گروه سازهای ملی کشورهای آسیائی و اروپای شرقی شده؛ که حاصل آن اندیشیدن به توانائیهای بالقوه سازهای مناطق ایران و سودای تولید آثار ارکسترال با این سازهاست.

صادق چراغی غیر از فعالیت های متعددی که در عرصه نوازندگی و پژوهش داشته در حوزه آهنگسازی فیلم ، سریال و تئاتر نیز کارهایی را انجام داده که از آن جمله می توان به موسیقی سریال« تفنگ سرپر» به کارگردانی امرالله احمدجو، ،تنظیم و ضبط قطعات مختلف بر اساس موسیقی مناطق ایران برای برنامه های مختلف سازمان صدا و سیما ، موسیقی نمایش «شیخ صنعان»، ساخت مجموعه ای بر اساس اشعار فردوسی، موسیقی نمایش «بانوی خیال» و تعدادی دیگر اشاره کرد.

بردیا صدرنوری دیگر نوازنده این اثر هم از جمله هنرمندانی است که فراگیری پیانو را از 10 سالگی با سبک کلاسیک، نزد استاد فهیم ممتازی آغاز کرد. او بعدها  به سبک نوازندگی موسیقی ایرانی روی آورد و در این راه از آموزش‌های کیومرث پارسای بهره برد. وی از سال 66 تاکنون کنسرت‌های متعددی را به صورت تک‌نوازی، گروه‌نوازی و هم‌نوازی در همکاری با گروههای موسیقی «خنیا» به سرپرستی پری ملکی، ارکستر «مهر» به سرپرستی  ناصر ایزدی و گروه «سیمرغ» به سرپرستی افشین قرشی اجرا کرده است. وی همچنین سرپرستی گروه موسیقی «مهرآور» را نیز برعهده دارد.

کتاب «طرح جامع موسیقی کشور» و آلبوم‌های موسیقی «زندگی جاریست»، «آوای زندگی» و «خاطره‌ها»، «نیایش»، «عاشقانه در باران» و چندین تک آهنگ از جمله آثاری است که تاکنون از بردیا صدرنوری منتشر شده است.  این هنرمند همچنین در آلبوم موسیقی «بهانه ی تو» به آهنگسازی ناصر ایزدی به همنوازی پیانو با آواز ا مهدی فلاح پرداخته است. ضمن اینکه مدیریت جشنواره و جایزه موسیقی استاد همایون خرّم  (نوای خرّم) ازجمله فعالیت های این هنرمند طی سال های اخیر بوده است.

آلبوم موسیقی «دورها آوایی ست…» با هنرمندی بردیا صدرنوری و صادق چراغی طی روزهای پیش رو به دلیل رعایت موازین بهداشتی و پیشگیرانه در جهت مقابله با شیوع ویروس «کرونا» برای آن دسته از شنوندگانی که مایل به خرید اثر به صورت فیزیکی هستند بدون دریافت وجه نقد از سوی موسسه «رادنواندیش» به آدرس مورد نظر مخاطبان ارسال می شود، این در حالی است که دانلود اینترنتی و فروش دیجیتالی اثرنیز  از طریق سامانه «بیپ تیونز» برای علاقه مندان امکان پذیر است.

علاقه مندان برای تهیه این آلبوم می توانند جهت سفارش به شماره تلفن 88528147 موسسه فرهنگی «رادنو اندیش»تماس بگیرند.

بداهه نوازی؛ ادای دین موسیقایی به اصفهان و ماهور بردیا صدرنوری؛

به گزارش روابط عمومی موسسه فرهنگی و هنری «رادنواندیش»، بردیا صدرنوری موسیقی‌دان و نوازنده پیانو تاکنون ده‌ها اثر شامل بداهه‌نوازی و دیگر ژانرهای موسیقی منتشر کرده که همواره مورد استقبال قرار گرفته است. اما آخرین اثر وی، صرف نظر از لطافت و زیبایی اثر شامل نکته‌ای درخور توجه است و آن، نگاشته‌ای است که او در بطن آن، انگیزه خود را از ساختن این اثر، تمکین از فرهنگ قدردانی از کسانی دانسته است که در موفقیت یک هنرمند، نقش اصلی را ایفا می‌کنند.

متن کامل این نوشته در ذیل آمده است:

آلبوم بداهه نوازی پیانو «مهر و ناز» آلبومی است کاملا احساسی و قدرشناسانه و در اصل ادای دینی است موسیقایی که به صورت بداهه در مایه اصفهان و دستگاه ماهور نواخته شده است.

این آلبوم در اصل به پاس یکی از بزرگترین نعماتی که خداوند بزرگ به من داده است نواخته شده است. این نعمت، همسری همدل و همراه است که همواره در زندگی و هنرم در کنارم و منشاء خلق بسیاری از آثارم بوده است. نام آلبوم هم برگرفته از نام همسرم است.

واقعیت این است که یک هنرمند برای خلق آثارش نیازمند محیطی مناسب است. شاید مهمترین و پایه‌ای‌ترین محیط، خانواده باشد. هنرمند بعد از خالق هستی، در وهله اول مدیون پدر و مادرش است که جسم و روحش را می‌پرورانند. اما موضوع از وقتی جدی تر می‌شود که هنرمند خود تشکیل خانواده می‌دهد. آنوقت ایجاد تعادل بین مسئولیت‌های زندگی و پرداختن مؤثر به هنر، بسیار سخت می شود. برای همین بسیاری از هنرمندان با شرایط نابسامان درونی خانوادگی دست و پنجه نرم می‌کنند که آفت هنرشان است.

به نظر من یکی از مهمترین نقش ها را در زندگی یک مرد هنرمند، همسر او ایفا می‌کند. اوست که با فراهم‌آوری محیط مناسب، علاوه بر ایفای نقش همسری برای شوهر هنرمندش، به تربیت فرزندان می‌پردازد و از خود در بسیاری از مواقع می‌گذرد که هنر همسرش به چشم آید و اگر مانند همسر من، خود نیز هنرمند باشد ولی اولویت را به ارایه هنر شریک زندگی‌اش بدهد تا او رشد کند، ارزش کارش صد چندان می‌شود. این در حالی است که معمولا و در اکثریت مواقع این زحمات دیده نمی‌شود و به چشم نمی‌آید. لذا من وظیفه خود دانستم که با جاری ساختن احساسم بر روی کلاویه‌های پیانو، ضمن سپاسگزاری از خالق هستی، از همسرم مهرناز کرمی به خاطر بودنش و تمام همدلی‌ها و همراهی‌هایش قدردانی نمایم و برای همین آلبوم را به او تقدیم کردم.

سبک موسیقی این آلبوم، موسیقی بدون کلام بر پایه موسیقی ایرانی است هر چند خود را در چارچوب موسیقی ردیف دستگاهی محدود نکرده است اما بسیار از آن بهره جسته است. من مدت‌هاست که آثارم را به صورت موسیقی بدون کلام مبتنی بر فرهنگ و هنر اصیل ایرانی و در فضای موسیقایی آرام و بدور از هیاهو و ریتم‌های تند ارایه می‌کنم. اعتقاد دارم در این دوران پر از حادثه و شلوغی اذهان که دنیا با سرعت عجیبی به سمت روزمرگی، ماشینیسم و بی‌هویتی در حرکت است، موسیقی بدون کلام و آرام دارای اصالت می‌تواند به انسان‌ها برای یافتن آرامش، تفکر و زندگی بهتر کمک شایان نماید.

این آلبوم در دی ماه 1398 توسط دوست هنرمند و همراه خوش انرژی‌ام امید نیک بین در استودیو شهر صدای پارسیان به مدیریت هنرمند ارجمند جناب آیدین الفت صدابرداری، میکس و مستر شد و پس از طراحی کاور توسط گرافیست و طراح گرامی پرهام عرب، از سوی موسسه فرهنگی و هنری رادنواندیش منتشر گردید. همچنین باید از دوست خوب و هنرمندم ناصر ایزدی که همواره با نظارت و نظرات صائبش همراهی‌ام می‌نماید و مشوقم در بداهه نوازی و خلق آثارم است، سپاسگزاری نمایم.

 

به نقل از آفتاب

آلبوم مهروناز در دسترس مخاطبان قرار گرفت بر اساس بداهه نوازی های بردیا صدرنوری؛

به گزارش روابط عمومی موسسه فرهنگی و هنری «رادنواندیش»، آلبوم موسیقی «مهر و ناز» بر اساس بداهه نوازی پیانو بردیا صدرنوری نوازنده و آهنگساز موسیقی ایرانی در قالب پنج آهنگ منشر شد.

آلبوم «مهر و ناز» بر اساس بداهه نوازی پیانوبردیا صدرنوری شامل پنج آهنگ با نام های «مهر»، «ناز»، «بامداد»، «نیمروز» و «شامگاه» است که توسط مرکز نشر و پخش جوان توزیع و از هفدهم اسفند در مراکز فروش محصولات فرهنگی به علاقه‌مندان عرضه می‌شود. همچنین دانلود اینترنتی و فروش دیجیتالی اثر از طریق سامانه «بیپ تیونز» برای علاقه مندان امکان پذیر است.

بردیا صدرنوری فراگیری پیانو را از 10 سالگی با سبک کلاسیک، نزد استاد فهیم ممتازی آغاز کرد. او بعدها  به سبک نوازندگی موسیقی ایرانی روی آورد و در این راه از آموزش‌های کیومرث پارسای بهره برد. وی از سال 66 تاکنون کنسرت‌های متعددی را به صورت تک‌نوازی، گروه‌نوازی و هم‌نوازی در همکاری با گروه های موسیقی «خنیا» به سرپرستی پری ملکی، ارکستر «مهر» به سرپرستی  ناصر ایزدی و گروه «سیمرغ» به سرپرستی افشین قرشی اجرا کرده است. وی همچنین سرپرستی گروه موسیقی «مهرآور» را نیز برعهده دارد.

کتاب «طرح جامع موسیقی کشور» و آلبوم‌های موسیقی «زندگی جاریست»، «آوای زندگی»، «خاطره‌ها»، «نیایش»، «عاشقانه در باران» و چندین تک آهنگ از جمله آثاری است که تاکنون از بردیا صدرنوری منتشر شده است. این هنرمند همچنین در آلبوم موسیقی «بهانه ی تو» به آهنگسازی ناصر ایزدی به همنوازی پیانو با آواز مهدی فلاح پرداخته است. ضمن اینکه مدیریت جشنواره و جایزه موسیقی استاد همایون خرّم (نوای خرم) ازجمله فعالیت های این هنرمند طی سال های اخیر بوده است.

سفارش آلبوم از طریق موسسه فرهنگی و هنری «رادنواندیش»:

02188528147

کاروان را برای بعد از مرگم خوانده‌ام! غلامحسین بنان؛

به گزارش روابط عمومی موسسه فرهنگی و هنری «رادنواندیش»؛ هشتم اسفند ماه مصادف با سالروز درگذشت استاد غلامحسین بنان نوری اولین خواننده ایرانی آشنا با خط بین‌المللی موسیقی (نت خوانی) است.

بنان اواخر سال 1321 وارد رادیو شد و با همکاری هنرمندانی چون روح‌الله خالقی صدای او به گوش مردم رسید و از ابتدا در برنامه‌های گل های جاویدان ، گل های رنگارنگ  و برگ سبز شرکت داشت؛ برنامه هایی که از حضور اساتید برجسته ای چون روح الله خالقی، ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، احمد عبادی، حسین تهرانی، علی تجویدی و … بهره می برد.

بنان پس از حادثه تلخ تصادف و آسیب دیدگی چشمانش، تصمیم گرفت در آثار هنری خود بازنگری کند تا حدی که نقل شده: «من از این پس کوشش می‌کنم آثاری اجرا کنم که واجد وزنی شاد و شعری امیدوارکننده‌است. من جداً از ادامه شیوه قدیم که شباهت به مرثیه خوانی دارد خسته شده‌ام، البته در این زمینه سازندگان آهنگ باید با من یاری و همکاری کنند.»

وی که به دلیل افسردگی و مشکلات دستگاه گوارشی دارفانی را وداع گفت، بهترین اثر خود را «حالا چرا» و «کاروان» می‌دانست (به تصریح پری دخت آور، همسرش) و می‌گفت: «کاروان را برای بعد از مرگم خوانده‌ام».

الهه ناز، ای ایران، آذربایجان، آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا، بهار دلنشین، بوی موی جولیان، توشه عمر، خاموش و … برخی از بیشمار آثار به یادگار مانده از بنان است.

 

در ادامه لینک دانلود بخشی از آهنگ کاروان با صدای استاد غلامحسین بنان را آورده ایم.

فایل ها برای دانلود