نمایشگاه پوستر، نشانه، نشانه نوشته و خوشنویسی «نغمه مانا» افتتاح شد.

نمایشگاه پوستر، نشانه، نشانه نوشته و خوشنویسی «نغمه مانا» عصر جمعه 12 آذرماه توسط انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران، انجمن خوشنویسان ایران، خانه موسیقی ایران و خانه هنرمندان ایران در گالری ممیز خانه هنرمندان ایران گشایش یافت.

به گزارش روابط عمومی انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران، مراسم گشایش نمایشگاه «نغمه مانا» در نکوداشت زنده‌یاد محمدرضا شجریان عصر جمعه ۱۲ آذرماه در سالن شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

در این مراسم غلامحسین امیرخانی، حسین علیزاده، همایون شجریان، افسانه شجریان، عبدالجبار کاکایی، حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی، مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان ایران، فاطمه کرکه‌آبادی، محمدجواد حق‌شناس، هوشنگ اردلان، علی خسروی، اونیش امین‌الهی، کیانوش غریب پور، مهردخت دارابی، محسن سلیمانی، بیژن جناب، سهیل محمودی، مجید کاشانی، مظفر شفیعی، بردیا صدرنوری، عارف براتی، علی جهاندار، اسرافیل شیرچی، مهرداد شیخانی، و هنرمندان دیگر حضور داشتند.

پس از پخش سرود ملی جمهوری اسلامی ایران و قرائت کلام‌الله مجید، زهرا تقی ملا مجری مراسم توضیحی مختصر درباره نمایشگاه ارائه و سپس از مجید رجبی معمار به عنوان اولین سخنران دعوت به حضور پشت تریبون کرد.

رجبی معمار: استاد شجریان، هر رشته‌ هنری را به کمال رساند

مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان ایران ضمن خوشامدگویی به حضار، گفت: به بهانه بزرگداشت استاد برجسته و خسرو آواز ایران اینجا گردهم آمدیم. استاد شجریان ذوالفنون به معنای واقعی بودند، هم در موسیقی و آواز و هم در احیای شعر کلاسیک فارسی و هم دستی در خوشنویسی داشتند. همچنین، خیلی سال پیش تلاوت قرآن استاد را شنیده بودم و توصیه می‌کنم که حتما تلاوت ایشان را گوش دهید. بنابراین استاد شجریان، هر رشته‌ای را به کمال رساند.

وی با اشاره به خانه هنرمندان ایران و تلاش‌های شجریان برای این خانه، بیان کرد: استاد خودش قبول زحمت برای مسئولیت خانه نمی‌کرد اما همواره به عنوان همراه و مشاور عالی در کنار خانه هنرمندان بود تا این مامن امید هنرمندان شکل بگیرد. گمان ما این است با وجود مرگ جسمی و ظاهری استاد، حضور معنوی ایشان در بین ما است.

امیرخانی: شجریان ادبیات را دوباره معنا کرد

غلامحسین امیرخانی استاد پیشکسوت خوشنویسی و مدیرعامل انجمن خوشنویسان ایران به عنوان سخنران بعدی گفت: نمی‌دانم با چه کلامی باید این توفیق و برکت را بیان کنم که هم اکنون در جلسه نکوداشت محمدرضا شجریان عزیز حضور دارم.

وی سخنان خود را در دو بخش مطرح و بیان کرد: درویش عبدالمجید طالقانی استاد خط شکسته ایران می‌گوید «تو ای متاع محبت چگونه کالایی که قیمت تو نه بایع نه مشتری داند» ما به عنوان نماینده مردم ایران که در این جلسه حضور داریم، باید قدر و قیمت این محبت و هنر را بدانیم.

وی که بیش از ۵۰ سال با زنده‌یاد شجریان الفت و آشنایی خانوادگی داشته، در پایان به ذکر خاطره‌ای از محمدرضا شجریان پرداخت.

حق شناس: بزرگداشت محمدرضا شجریان وظیفه‌ای ملی و فرهنگی است

محمدجواد حق‌شناس در ادامه مراسم درباره نمایشگاه «نغمه مانا» بیان کرد: این نمایشگاه که به همت انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران، انجمن خوشنویسان ایران، خانه موسیقی و خانه هنرمندان ایران برگزار شد، با رویکردی شایسته و هدفی بایسته شکل گرفته تا با مشارکت هنرمندان بزرگ طراح گرافیست و خوشنویس، ادای دینی به ساحت خسروی آواز ایران داشته باشند. امام مهربانی‌ها حضرت امام رضا (ع) می‌فرمایند: «بزرگان خود را محترم شمارید.»

وی ادامه داد: استاد شفیعی کدکنی هنگامی که از شجریان سخن می‌گوید، بیان می‌کند «من حق خودم و در حد خودم نمی‌دانم درباره هنر شجریان صحبت کنم چون ایشان در موسیقی آوازی ایران جایگاهی را دارد که حافظ در شعر فارسی دارد. مگر ما در چندین هزار سال، چند حافظ داشته‌ایم» در حق استاد شجریان هیچ چیزی جزء ستایش نمی‌توانیم داشته باشیم.

حق شناس همچنین گفت: بی‌گمان محمدرضا شجریان جزو سرآمدان هنر ایران است و بزرگداشت او، وظیفه‌ای ملی و فرهنگی است. وی آراسته به چندین هنر است و ویژگی ممتازش، جامعیت او است و او در هنرهای بسیاری به کمال رسیده و استادتمام هنر است. در عین حال اهتمام به هنر، او را از پرداختن به مسئولیت‌های اجتماعی و انسانی غافل نکرد. امیدوارم مقامات، صاحبنظران و مسئولان فرهنگی نیز به مسئولیت فرهنگی خود به شایستگی عمل کرده و دین خود را تمام و کمال به این شخصیت بی مانند هنر ایران ادا کنند. آثار وجودی محمدرضا شجریان در عرصه‌های مختلف، چنان متنوع، اثرگذار و ماندگار است که سال‌ها پویش و پژوهش در این باغ ارغوان، میوه‌های پرثمری را به ارمغان خواهد آورد.

بردیا صدرنوری آهنگساز و نوازنده پیانو در ادامه به تک‌نوازی پیانو از ملودی‌های آشنا از آوازهای زنده‌یاد شجریان پرداخت که با همراهی حضار در خواندن ترانه «مرغ سحر» به پایان رسید.

علیزاده: شجریان شخصیتی بود که اتحاد به وجود می‌آورد

سخنران بعدی مراسم، حسین علیزاده نوازنده برجسته ایرانی و دوست دیرینه محمدرضا شجریان بود. وی با اشاره به آسمان آبی روز جمعه تهران، سخنان خود را با انتقادی نسبت به ممنوعیت نام بردن از محمدرضا شجریان بعد از درگذشت او، مطرح کرد و گفت: امروز آسمان تهران آبی و واژه امید واقعاً ملموس بود. همه روزهای ما همانند هوای تهران است که امید نیست. هنر همیشه نقشش امیدآفرینی و زندگی است و به همین دلیل است که برخی آن را دوست ندارند چون با زندگی مخالفند. صبح زود بلند شدم و این آسمان آبی را دیدم و با خودم گفتم حیف که امشب باید خوابید، چراکه باید تا می‌توانیم این آسمان آبی را ببینیم.

وقتی آمدم و پوستر این نمایشگاه را دیدم، متوجه شدم همان آسمان آبی در این پوستر نقش بسته و شجریان، خورشید آن است. وقتی با این حال و هوا، طول پارک هنرمندان را طی کردم؛ به تدریج که به خانه هنرمندان نزدیک شدم فکر کردم که به سفر طولانی می‌روم و به جزیره‌ای وارد می‌شوم، جزیره‌ای که انگار در شهر ما قرار ندارد. در شهر ما آوردن نام این مرد بزرگ ممنوع است اما در این جزیره آوردن نام شجریان مشکلی ندارد و خودم را خرامان خرامان به جزیره‌ای رساندم که در آن می‌شود اسم او را بلند فریاد زد.

وی اظهار کرد: برای من جالب بود که خیلی‌ها وقتی در حال صحبت هستند اصلا نمی‌دانند درباره چه کسی سخن می‌گویند! به دلیل محدودیت‌های رادیو و تلویزیون داخلی، در زمان درگذشت شجریان، مردم به شبکه‌های ماهواره‌ای خارج از ایران پناه بردند چون همه نسبت به نبود شجریان بغض داشتیم و این بغض ما، مدت‌ها و تا همین امروز ادامه دارد. در این شبکه‌ها، خیلی‌ها صحبت کردند و خیلی صحبت‌های واهی درباره ایشان مطرح کردند که واقعا جای تاسف داشت. شجریان شخصیتی بود که اتحاد به وجود می‌آورد. همین عده که در این سالن هستند و سرآمدان هنری به حساب می‌آیند، همیشه کنار هم نمی‌نشینند و نام شجریان است که ما را کنار هم قرار داده است.

این نوازنده برجسته با تاکید بر اینکه همگان از ارزش‌های هنری شجریان اطلاع ندارند اما او را می‌شناسند، بیان کرد: این موضوع به این دلیل است که شجریان فقط خواننده افسانه‌ای نیست و پشت همه هنرهایش، شعور، شجاعت و جسارت مشهود بود و یکی از مهمترین ویژگی‌هایش که یک عمر با او بودیم و دیدیم، این بود که حرف زور را نمی‌پذیرفت.

وی در پایان گفت: چیزی که باید درسی برای ما باشد این است که نباید عادت کنیم و راضی به این باشیم که در سالنی کوچک و پنهانی بزرگداشت بگیریم یا خیابانی را به نام شجریان کنند، چراکه اینها کافی نیست و اگر تمام جغرافیای ایران را نیز به نام شجریان کنند، کم است. آن چیزی که باید درس بگیریم این است که این هنر با شخصیتی ساخته شده که آن، تکرارنشدنی است. صدای شجریان، صدای آشنای عشق است و اگر کسانی خصومتی با عشق و زندگی دارند، با شجریان هم خصومت دارند. هنر آدمی مثل شجریان، نیاز انسان است. یادش بخیر.

همایون شجریان: توان حضور در مراسم نکوداشت پدر را ندارم

همایون شجریان فرزند محمدرضا شجریان نیز در ادامه مراسم گفت: صحبت‌ها در مورد پدر می‌تواند جنبه‌های مختلفی داشته باشد و اگر بخواهم کلی بگویم، ایشان یک شخصیت تک بعدی نبود و نیست؛ در زمان حیات ایشان دیدم که یک قضیه در هر زمینه‌ای را تا انتها پی می‌گرفت و آن را به اتمام می‌رساند. همین مساله سبب شد روی هر چیزی که تمرکز می‌کرد، می‌درخشید.

وی بیان کرد: عموی بزرگم خاطرات زیادی از پدر دارد که بسیار جذاب است که شاید بتوان روزی اینها را بیان کرد. به واقع در این مدت، از حضور در چنین جمع‌هایی پرهیز کردم چون می‌دانستم توانش را ندارم و ممکن است حفاظی که برای خود تعریف کردم، بشکند و امشب نیز چنین رخ داد اما از طرفی حضور عزیزانی که مقام پدر را پاس می‌دارند، غنیمت است.

فاطمه کرکه‌آبادی رییس هیات مدیره انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران نیز در سخنانی کوتاه به ارائه گزارشی از ایده برپایی نمایشگاه پرداخت و گفت: نمایشگاه «نغمه مانا» ادای دینی کوچک برای هنرمندی بزرگ است؛ سال گذشته همزمان با درگذشت استاد بنا داشتیم این نمایشگاه را برگزار کنیم که بنا به دلایلی این مهم رخ نداد اما امروز خوشحالیم که با همراهی سه انجمن هنری دیگر توانستیم چنین حرکتی را به ثمر برسانیم.

سپس امیر هوشنگ اردلان هنرمند معمار و دوست قدیمی استاد شجریان که روی جلدهای آلبوم های قدیمی شجریان را طراحی کرده بود به قرائت سروده ای که به مناسبت چهلمین روز درگذشت استاد سروده بود پرداخت.

در ادامه، حسن کریم‌زاده دبیر نمایشگاه «نغمه مانا» گزارشی از نمایشگاه ارائه و بیان کرد: پس از شکل‌گیری ایده برگزاری این نمایشگاه برای پاسداشت استاد شجریان، به واسطه سیاست های اتخاذ شده برای آن فراخوانی محدود برای ۱۱۰ از طراحان گرافیک ارسال شد که بر اساس آن، ۱۰۱ اثر از ۸۲ هنرمند دریافت و سپس نزدیک به ۲۰ اثر خوشنویسی از انجمن خوشنویسان ایران به مجموعه اضافه شد.

آوا مشکاتیان نوه زنده‌یاد شجریان به عنوان آخرین سخنران یادداشتی را که برای کتاب “نغمه مانا” نوشته است قرائت کرد و گفت: هر چه دور می‌شوم آن صلابت زیبا پیداست، صلابتی که فصل‌ها دارد و زیبایی‌های گوناگون، آراسته به جان زمانه خویش. هنری که آینگی می‌کند پیوندتان را با این سرزمین و مردم نازنین. دور می‌شوم، پیر می‌شوم، هیچ می‌شوم؛ شما جاودانه پیدایید، شما تا همیشه در جان این سرزمین جاوید هستید و نقش می‌گردید به رنگ، خط می‌گردید به شعر، خاطره می‌گردید به وصال و مهربانی به لالایی. و داد بیداد ممتد مایید برای هر آنچه باید باشد و نیست.

در پایان غلامحسین امیرخانی، حسین علیزاده، همایون شجریان و دیگر حضار نمایشگاه را افتتاح کردند. نمایشگاه «نغمه مانا» به دبیری حسن کریم‌زاده شامل ۷۹ پوستر، ۲۷ نشانه و نشانه‌نوشته و ۲۱ تابلوی نفیس از هنرمندان عضو انجمن‌ خوشنویسان ایران، توسط انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران، انجمن خوشنویسان ایران، خانه موسیقی ایران و خانه هنرمندان ایران در گالری ممیز خانه هنرمندان ایران گشایش یافت.

شورای سیاست‌گذاری این نمایشگاه را اونیش امین‌الهی، محمدجواد حق‌شناس، مهردخت دارابی، محسن سليمانی، بردیا صدر نوری ، فاطمه کَرکِه آبادی و حمیدرضا نوربخش تشکیل می دادند.

دبیر نمایشگاه حسن کریم‌زاده، دبیر اجرایی: عادل صدر ممتاز و مشاور دبیر: پرهام عرب بودند.

مدیریت هنری را مجید کاشانی (‏استودیو دفتر) بر عهده داشت و طراح لوگو دامون خانجان‌زاده بود.

‏طراحی موشن‌ نیز بر عهده ی حسین کریم‌زاده بود

با حمایت صمیمانه‌ی:

موسسه‌ی راد نو اندیش، چاپ و نشر شادرنگ

و مجتمع چاپ کوفا: حامی و مجری چاپ آثار نمایشگاه

عکس از: لیلا ابراهیمی

قدردانی از مردم‌داری مدیری که مثل برادرِ بزرگ‌تر بود

قدردانی از مردم‌داری مدیری که مثل برادرِ بزرگ‌تر بود
بردیا صدرنوری مدیر جشنواره و جایزه موسیقی «نوای خرّم» به مناسبت درگذشت علی مرادخانی مدیرعامل موزه موسیقی و معاون هنری سابق وزیر ارشاد دلنوشته‌ای را منتشر کرد.

در متن یادداشت بردیا صدرنوری آمده است:
به نام خالق هنر
از شمار دو چشم یک تن کم
وز شمار خرد هزاران بیش
یار همیشگی هنرمندان و مردِ مردم دارِ فرهنگ و هنر ایران، از میان ما رفت.
به جرات بزرگترین ویژگی جناب علی مرادخانی گرانقدر که باور نبودنش بسیار برایم سخت است، چه در هنگام مدیریتش در عرصه موسیقی و معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و چه پس از کناره‌گیری خودخواسته یا اجباری از این سمت‌های گذرای دولتی و در دوره مدیریت موزه موسیقی، را می‌توان مردم داری و حکومت بر قلب هنرمندان بر شمرد. گشاده رویی و دل به دل هنرمندان پیر و جوان دادن، بزرگترین خصیصه وی بود.
وقتی در بدترین شرایط روحی و عصبی هم به وی مراجعه می‌شد پس از ملاقاتی چند دقیقه‌ای بر اثر رفتار بزرگ‌منشانه و همدلی‌اش، آرامش بر آدمی حکمفرما می‌شد که گویی اصلاً مسئله و دغدغه‌ای وجود نداشته است و چه بسیار اندک و انگشت شمارند اینگونه مدیران در عرصه مدیریت کشور.
تاسیس موزه موسیقی و تلاش‌های شبانه روزی برای حفظ و توسعه این نهاد ارزشمند آن‌هم در عصری که جان ناتوان و رنجور موسیقی آماج بزرگترین جفاها و کم لطفی هاست، از بزرگترین خدمات این مدیر دلسوز هنر کشور بود که امیدواریم پس از وی این سرمایه ارزشمند فرهنگ و هنر کشور به نابودی کشیده نشود.
علی مرادخانی ایفای نقش به عنوان یک برادر بزرگ‌تر را بسیار خوب می‌دانست و مشورت‌ها، راهنمایی‌ها و توصیه‌هایش بسیار راهگشا بود. ما هم در جشنواره موسیقی همایون خرّم و برگزاری نکوداشت‌های هنرمندان پیشکسوت بسیار از حمایت‌های معنوی و مشورتی ایشان بهره بردیم.
قطعاً نام و یاد علی مرادخانی همواره در یکی از ارزشمندترین نقاط جهان هستی که همان قلب هنرمندان است به یادگار خواهد ماند.
هرگز نمی‌رد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما
روحش شاد یادش گرامی.

مظلومیت «کودک افغان» شنیدنی شد/ طرح چند پرسش بی جواب! با تک نوازی پیانو بردیا صدرنوری

بردیا صدرنوری نوازنده و آهنگساز موسیقی چند روز بعد از فاجعه مصیبت بار مدرسه سیدالشهدای کشور افغانستان تک آهنگ بی کلام «کودک افغان» بر اساس ملودی ترانه «سرزمین من» اثر داود سرخوش را منتشر کرد.

به گزارش روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری«رادنواندیش»، تک آهنگ بی کلام «کودک افغان» بر اساس ملودی ترانه «سرزمین من» اثر داود سرخوش با نوازندگی پیانو بردیا صدرنوری به کودکان مظلوم کشور افغانستان به ویژه شهدای مظلوم حادثه تلخ و مصیب بار مدرسه سیدالشهدای کابل در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

بردیا صدرنوری آهنگساز ، نوازنده پیانو و مدیر برگزاری جشنواره موسیقی «نوای خرم» در یادداشتی به مناسبت انتشار این اثر نوشته است:

پاکی، صفا، آرزوها و آینده کودکان همه دنیا همیشه برایم مهم و جالب توجه بوده و هست

دو سال پیش برای مستند کوتاه «کودکان کار» به کارگردانی دوست عزیزم شاهو زندی موسیقی با پیانو تنظیم و نواختم. به خاطر دارم در مقدمه این اثر نوشتم: «کودکان کار، کودک اند؛ با همه پاکی ها و آرزوهای کودکی.» بله؛ پاکی ها و آرزوهای کودکی.

اینکه چرا در جهان امروز که همواره دم از حقوق بشر و حقوق کودکان زده می شود، کودکان پاک و آرزوهای کودکی شان در منجلاب ناکارآمدی ها، چشم فروبستن ها، سیاست و سیاست ورزی ها و سوداگری مرگ به بدترین وضع ممکن به نابودی کشانده می شود دل هر انسان آزاده ای را به در می آورد.

جنایت هولناک و دهشتناک چند روز پیش در افغانستان و انفجار در مقابل مدرسه دخترانه سیدالشهدا که به کشته شدن ده ها دختر بی گناه طالب علم و آموزش انجامید، مرا بیش از پیش به فکر وا داشت که واقعا این جهان و حاکمان و گردانندگانش به کجا می روند؟ به کجا می خواهند برسند؟ در این میان انسانیت کجاست؟

این کودکان و نوجوانان که آینده سازان جهان اند به چه گناهی اینگونه جان خویش را از دست می دهند و آنان که می مانند با چه امید و آرزویی باید زندگی کنند؟ و اینکه چه کسی پاسخگوی این خون های به ناحق ریخته است؟

متاسفانه فضای رسانه ای مشمئز کننده و سیاست زده که به خاطر ظلم به یک حیوان زبان بسته، ده ها پست و مطلب با اغراض مختلف منتشر می کند و سرتیتر خبرها می نماید، چطور می تواند به راحتی از کنار اینگونه جنایات بر علیه بشریت عبور کند؟ آیا واقعا خون انسان ها بسته به مرز جغرافیایی شان از ارزش متفاوت برخوردار است؟ بشریتی که در مقابل یک ویروس، ناتوان است و اینگونه از پای در آمده است چرا به خود نمی آید؟ واقعا انسان بودن این است؟ و ده ها سوال از این دست که روزها و ساعت ها ذهنم را مشغول کرده است؟

چون جوابی نیافتم، مانند همیشه ترجیح دادم به ساز و هنرم پناه ببرم. از موسیقی زیبای ترانه افغانی «سرزمین من» از داود سرخوش بهره گرفتم و در درونم اشک ریختم و برای همه کودکان مظلوم جهان به ویژه کودکان افغان نواختم.

کاور اثر را دوست عزیزم پرهام عرب طراحی کرد. عکسی نمادین اما تاثیرگذار از میان صدها عکسی که از جنایات در حق کودکان افغان و کودکان سایر نقاط جهان منتشر شده بود انتخاب شد و در مرکز طرح قرار گرفت.

باشد تا ذره ای از آلام خانواده های داغدار و انسان های باوجدان و غمدیده بکاهد و شاید کسانی را به خود بیاورد تا بتوان آنان را نیز انسان نامید.

 

در ادامه می توانید قطعه «کودک افغان» را آنلاین شنیده و در صورت تمایل دانلود نمایید.

برنامه‌های «ششمین سال‌نوای موسیقی ایران»

از ۸ تا ۱۱ بهمن ۱۳۹۹ در دو سانس
۱۹ و ٢١ در صفحات و وبسایت‌های زیر به نمایش درخواهند آمد:

صفحه اینستاگرام سال‌نوای موسیقی ایران:
instagram.com/salnava.ir

وبسایت تیوال:
www.tiwall.com

صفحه اینستاگرام موسیقی ما:
Instagram.com/musicema

وبسایت موسیقی ما:
musicema.com

صفحه اینستاگرام مرکز نشر و پخش جوان:
Instagram.com/javanrecords

صفحه اینستاگرام فروشگاه اینترنتی لورکا استور:
Instagram.com/lorcastore_ir

صفحه اینستاگرام مجموعه شهر صدای پارسیان:
instagram.com/persiansoundcity

وبسایت شهر صدای پارسیان:
http://sound-city.ir/

صفحه اینستاگرام گروه هنری ۱۷:
instagram.com/17artgroup

صفحه اینستاگرام دپارتمان موسیقی مجتمع بین‌الملل مهرتابان:
instagram.com/mehr_e_taban_music_department

طراح پوستر : سوگل ضامنی
‏@sogolzameni

«کوچه شب» شنیدنی شد/ انتشار آلبوم با یک روش متفاوت به آهنگسازی جهانشاه برومند؛

آلبوم «کوچه شب» با اشعار بیژن ترقی و ادیب برومند، آهنگسازی جهانشاه برومند، آواز حسین خواجه امیری (ایرج) و خوانندگی علیرضا فریدون پور با قالبی متفاوت در حوزه اجرا پیش روی مخاطبان قرار گرفت.

به گزارش روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری «رادنواندیش»، «کوچه شب» عنوان یکی از تازه ترین آثار موسیقایی در فرآیند تولید و فروش محصولات موسیقی کشورمان است که به آهنگسازی جهانشاه برومند از نوازندگان و آهنگسازان پیشکسوت موسیقی ایرانی منتشر شد.

در این آلبوم که با یادی از برنامه «گلهای رنگارنگ» رادیو با قالبی متفاوت در دسترس شنوندگان قرار گرفته، مرحوم بیژن ترقی (ترانه سرا)، زنده یاد ادیب برومند (غزل آواز و اشعار متن)، جهانشاه برومند (اورتور و آهنگ ها)، حسین خواجه امیری و علیرضا فریدون پور (خوانندگان)، بابک شهرکی – بهنام خدارحمی (تنظیم ها)، ژاله صادقیان – جهانشاه برومند (گویندگان)، پیام سوری (تدوین نهایی)، بردیا صدر نوری ( ناشر)، ناصر ایزدی (مدیر موسیقی)، مریم فراهانی (مدیر اجرایی)، پرهام عرب (مدیر طراحی)، مهرناز کرمی (مشاور هنری ناشر) گروه اجرایی را تشکیل می دهند.

«ای نام تو (حمد) – قطعه (بی آرام موج) –دشتی» با شعر ادیب برومند، گویندگی جهانشاه برومند- ژاله صادقیان و تنظیم بهنام خدارحمی، «گفتاری از بیژن ترقی و ترانه (کوچه شب) – دشتی» با ترانه بیژن ترقی، خوانندگی علیرضا فریدون پور و تنظیم بهنام خدارحمی، «آواز حسین خواجه امیری (ایرج) – دشتی» با نوازندگی تار شهرام میرجلالی و غزل ادیب برومند، «ترانه (سبوی صبر) – سه گاه و مخالف» با ترانه بیژن ترقی، خوانندگی علیرضا فریدون پور، گویندگی ژاله صادقیان و تنظیم بابک شهرکی، «چهار مضراب سه گاه» با نوازندگی ویولن جهانشاه برومند و تمبک سعید رودباری، «چهار مضراب نوا» با نوازندگی تار فریدون احتشامی، نوازندگی تمبک سعید رودباری و گویندگی ژاله صادقیان، «ترانه (قصه رهگذر) – نوا» با ترانه بیژن ترقی، خوانندگی علیرضا فریدون پور و تنظیم بابک شهرکی، «آواز علیرضا فریدون پور» با نوازندگی ویولن جهانشاه برومند، غزل ادیب برومند و گویندگی ژاله صادقیان، «ترانه (بشنو) – بیات اصفهان» با ترانه بیژن ترقی، خوانندگی علیرضا فریدون پور و تنظیم بهنام خدارحمی اسامی آثاری هستند که در آلبوم «کوچه شب» گنجانده شده اند.

جهانشاه برومند که طی سالهای گذشته آلبوم ها و آثار موسیقایی متعددی را در حوزه موسیقی ایرانی منتشر کرده درباره انگیزه ها و دغدغه های خود برای تولید آلبوم «کوچه شب» توضیح داد: اوایل دهه ۷۰ بود که به واسطه آشنایی پدرم ادیب برومند با مرحوم بیژن ترقی توفیق این را پیدا کردم تا آشنایی بیشتری با این شاعر و ترانه سرا پیدا کرده و با او دوستی صمیمانه ای داشته باشم. شرایطی که طی فواصل زمانی مختلف موجب خلق آثار و ملودی هایی شد که برایم بسیار قابل توجه و ارزشمندند.

وی افزود: آنچه از تجربه این رفاقت و دوستی می توانم به آن اشاره داشتم برایم دربرگیرنده نتایجی بود که گاهی اوقات موجب می شد این شاعر روی آثار موسیقایی من ترانه و شعری بسراید. در برخی از روزها  نیز شرایط حسی مان به گونه ای می شد که من برای اشعار و ترانه های او موسیقی می ساختم. روزهایی که سرشار موسیقی و شعر بود و تا سالها نیز این پیوند موسیقایی با ادبیات ادامه پیدا کرد. اتفاقا همین شرایط بود که برایم بهانه ای شد تا از برآیند و آنچه از این هم نشینی ها حاصل می شد، بتوانم در قالب یک مجموعه موسیقایی اثری را تولید و در صورت امکان آن را در دسترس مخاطبان قرار دهم.

این آهنگساز و نوازنده ویولن بیان کرد: آنچه برایم در این چارچوب بسیار حائز اهمیت بود، خلق فضایی متفاوت تر از دیگر آثارم برای مخاطبان و شنوندگان موسیقی ایرانی بود. فضایی کمتر تجربه شده که می توانست یادآوری از آنچه در فضای موسیقی برنامه «گلها» اجرا می شود، در معرض گوش شنیداری مخاطب قرار گیرد. اینکه آلبوم به شکلی تولید نشده باشد که مطابق معمول چند ملودی بی کلام یا با کلام اجرا شده و پیش روی شنوندگان ارائه شود. به همین منظور این بار فضا را در قالبی طراحی و ایده پردازی کردم که شنونده در چارچوب یک آلبوم، هم کلام، هم تصنیف و آواز را در یک چارچوب بشنود. شرایطی که این بار با اضافه کردن صدای مرحوم بیژن ترقی در کنار خوانش دیگر هنرمندان این عرصه، آواز جناب حسین خواجه امیری (ایرج) و خوانندگی علیرضا فریدون پور می تواند تجربه متفاوتی برای شنوندگان این نوع آثار باشد.

برومند گفت: طبیعتا طی سال های اخیر تولید و انتشار آلبوم به صورت مجموعه های فیزیکی بنا به دلایل مختلف آنچنان که باید مورد توجه شنوندگان و علاقه مندان موسیقی نیست بنابراین ایجاد یک مفاهمه مشترک میان آهنگسازان و نوازندگانی چون بنده با تهیه کنندگان و ناشران حوزه موسیقی کار بسیار سختی است. به هر حال با توجه به شرایط اقتصادی این سال ها تولید و نشر آلبوم ها برای تهیه کنندگان و حتی خودِ هنرمندان مگر در موارد بسیار خاص و انگشت شمار صرفه اقنصادی چندانی ندارد. از این رو کار برای همکاری با ناشران دشوار خواهد بود. اما خوشبختانه با همکاری دوستانه جناب بردیا صدرنوری مدیر موسسه فرهنگی هنری «راد نو اندیش» و دوست هنرمندم ناصر ایزدی شرایط به گونه ای رقم خورد که آلبوم «کوچه شب» هم در قالب نسخه فیزیکی و  هم  قالب الکترونیکی در دسترس مخاطبان قرار گیرد.

آلبوم موسیقی «کوچه شب» توسط موسسه فرهنگی هنری «رادنواندیش» به مدیریت بردیا صدرنوری با مجوز شماره ۲۱۲۱-۱۳۹۷ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شماره واسپاری ۲۳۳۱۶ کتابخانه ملی ایران منتشر شده است  و پخش از آن نیز توسط «نشر و پخش جوان» صورت گرفته است.

علاقه مندان برای تهیه نسخه فیزیکی آلبوم می توانند با مراجعه فروشگاهای عرضه محصولات فرهنگی هنری، شهر کتاب ها و سامانه www.lorcastore.ir نسبت به خرید اثر اقدام کنند. این در حالی است که نسخه دیجیتالی آلبوم نیز از طریق سامانه «بیپ تیونز» قابل عرضه است.

علاقه مندان برای تهیه آلبوم «کوچۀ شب» می توانند جهت سفارش با شماره تلفن 88528147 موسسه فرهنگی «رادنو اندیش» تماس بگیرند.

#چهره‌های_زمان برنامه جدیدی از انتشارات دیداری شنیداری، موسسه انسان شناسی و فرهنگ

برای ارج گذاشتن بر خدمات پرارزش بزرگان فرهنگ و هنر معاصر، چه آنها که به دلیل حوزه کاری خود شناخته‌تر هستند و چه آنها که جز در حوزه های تخصصی خودشان، ممکن است کمتر شناخته شده باشند ولی ارزش بزرگی در زمینه‌های علم و فرهنگ و هنر داشته‌اند، موسسه انسان شناسی و فرهنگ از سال گذشته برنامه‌هایی ویدیویی را طرح‌ ریزی کرد که عنوان #چهره‌های_زمان را دوست ارجمند و عضو شورایعالی موسسه انسان شناسی و فرهنگ آقای محمد‌رضا‌ اصلانی، پیشنهاد کردند.
این برنامه سرانجام پس از نزدیک به یک سال کار  با همکاری یک تیم حرفه‌ای به سرانجام رسید و از هفته آینده روزهای شنبه و سه‎‌شنبه بر روی کانال‌های ما (تلگرام، اینستاگرام و سایت‌هایمان)  پخش خواهد شد. امیدواریم این خدمت کوچک پاسخی شایسته این نام‌های بزرگ باشد. مدیریت انتشارات دیداری – شنیداری موسسه انسان شناسی و فرهنگ در اینجا با ذکر نام گروه همکاران این برنامه تشکر عمیق خود را از این همراهی که ثمره‌ای به باور ما خوب داشته است ابراز می کند و امیدواریم این ویدیو های یک دقیقه‌ای که در هرکدام با یک موسیقی که خاص هر کدام ساخته شده، با متنی ویژه که برای هر شخصیت نوشته شده و عکسی و کلامی زیبا همراه هستند، مورد توجه و علاقه دوستان قرار بگیرند و تا جایی که ممکن است آنها را به اشتراک بگذارند.

#چهره های_زمان
نگارش متن: ناصر فکوهی
عکس، گوینده متن: مهرداد اسکویی
موسیقی: بردیا صدرنوری
تنظیم ویدئو: حامد کلجه ای

تهیه شده در :
انتشارات دیداری شنیداری
موسسه انسان شناسی و فرهنگ

پخش: شنبه و سه شنبه ها در شبکه های مجازی موسسه انسان شناسی و فرهنگ. لطفا در هم رسانی این ویدئو ها یاری رسان باشید.

@Anthropology_Iran
@IIAC_AV_Productions
@fakouhin
@Mehrdad.oskouei_official
@bardiasadrenoori.official
@hamed_Kolajei